اختراعات استیو جابز؛ یکی از بزرگترین مخترعان قرن گذشته

5 “اختراع” استیو جابز

“یکی از بزرگترین مخترعان قرن گذشته” در 5 اکتبر 2011 استیو جابز درگذشت و رسانه های سراسر جهان با این سنگ نوشته خداحافظی کردند و از اختراعات استیو جایز سخن میگفتند.  پس از مرگ او، ما به جنبه مخترع میراث او نگاه می کنیم که به اندازه بقیه شخصیت های او بحث برانگیز است.

نام او به عنوان نویسنده 346 اختراع در رجیستری ایالات متحده ظاهر می شود، اما نقش واقعی او در تمام این نوآوری ها به چالش کشیده شده است، زیرا او واقعاً هیچ مهارتی به عنوان یک طراح یا مهندس نداشت. در واقع، زندگی‌نامه‌نویس رسمی‌اش، والتر آیزاکسون، او را به‌عنوان یک توییتر توصیف می‌کند: کسی که به جای اختراع، به اصلاح دستگاه‌ها و فن‌آوری‌های از قبل اختراع‌شده که برای ساده‌سازی استفاده از آنها اختصاص داشت.

مکینتاش:

یک جهش بزرگ در حرفه استیو جابز، معرفی مکینتاش اصلی (1984)، اولین کامپیوتر مصرفی با رابط کاربری گرافیکی بود. به عبارت دیگر دارای یک سیستم عامل با ویندوز و آیکون و یک موس برای حرکت بین آنها بود. این ایده از استیو جابز سرچشمه نگرفت. به خوبی می‌دانیم که او چگونه در بازدید از مرکز تحقیقات زیراکس، جایی که همه این ایده‌ها قبلاً توسعه داده شده بود، الهام گرفت. اما جابز موفق شد همه آنها را در یک رایانه انقلابی جمع کند و چند نکته از خود اضافه کرد.

تایپوگرافی روی صفحه:

یکی از نوآوری های اصلی از اختراعات استیو جابز  مکینتاش اصلی بود که فونت انتخاب شده برای متن را روی صفحه نمایش می داد. تا آن زمان، آنچه بر روی صفحه نمایش کامپیوتر کشیده می شد، دقیقاً مانند یک ماشین تحریر بود. به اصرار استیو جابز بود که اولین مک، توانایی نمایش فونت های مختلف را داشت. همانطور که او در سخنرانی معروف خود در دانشگاه استنفورد توضیح داد، این تلاش به دلیل یک دوره زودگذر در کالج بود که حوصله اش سر رفته بود و تصمیم به گذراندن دوره خوشنویسی گرفت.

ماوس:

استیو جابز (مالک شرکت اپل) مخترع ماوس نبود، اما در طول دوران کاری خود در راس اپل، یکی از وسواس های او این بود که این دستگاه را برای برقراری ارتباط با رایانه کامل کند، اگرچه نتایج نسبتاً متفاوت بود. او ابتدا با ماوس تک دکمه‌ای ساده‌ای که برای مکینتاش اصلی استفاده می‌شد، این کار را درست انجام داد، بسیار ساده‌تر از موس هایی که در بازدید از زیراکس PARC کشف کرده بود. در مرحله بعد، در راه اندازی iMac، او بر ایده یک ماوس تک دکمه اصرار داشت، اما با طراحی دایره ای که آن را برای کاربران بسیار ناراحت کننده و گیج کننده می کرد. در نهایت، او با “موس توانا” و “موس جادویی” خود اشتباه را تصحیح کرد و ایده خود را فراتر برد: موس های اپل دیگر هیچ دکمه ای ندارند.

iMac (1998) + iPod (2001) + iPad (2010):

این سه دستگاه در یک دسته قرار می گیرند. با آنها، “تویکر” کالیفرنیایی پیشنهاد کرد که سه دستگاه را که به نظر او راکد و یا بی فایده به نظر می رسید دوباره اختراع کند: رایانه شخصی، پخش کننده MP3 و رایانه لوحی. در هر سه مورد استراتژی او یکسان بود. او تیم‌هایی از طراحان و مهندسان نرم‌افزار با استعداد را رهبری کرد و از آن‌ها خواست نمونه‌های اولیه بیشتری را اختراع کنند.

آیفون:

همین «روش جابز» کلید توسعه آیفون بود، شاید کار تکنولوژیکی که در سال 2007 به طور قطعی رئیس اپل را تجلیل کرد. آیفون به جای اختراع مجدد گوشی هوشمند، عملکردهای دستگاه های تلفن همراه دیگر مانند پخش کننده های MP3، GPS را یکپارچه کرد. ناوبرها یا حتی دوربین ها، تقریباً بازار را فرا گرفته اند. کلید ادغام همه این قابلیت ها در یک ترمینال واحد، اختراع مجدد سیستم عامل بود، دوباره کنار هم قرار دادن قطعاتی که قبلاً وجود داشتند: نمادها، صفحه نمایش لمسی و کنترل حرکت (مانند استفاده از دو انگشت برای بزرگ کردن یا کوچک کردن یک عکس در آیفون، یا کشیدن صفحه نمایش). برای باز کردن قفل گوشی.

پس از معرفی آیفون در ژانویه 2007، رقبای اپل کار روی همین خط تولید را آغاز کردند و از آنجا اختلافات جابز با مدیران گوگل و سامسونگ به وجود آمد. “تویکر” بزرگ دوست نداشت که دیگران از خلاقیت های او الهام بگیرند. بنابراین او یک جنگ ثبت اختراع را آغاز کرد که در آن پس از مرگش در یک نبرد بزرگ پیروز شد: در اکتبر 2013، اپل حق اختراعی را به دست آورد که در 364 صفحه، جزئیات بسیاری از آیفون اصلی را گردآوری می کند.